بحق می گویمت این دل اگر تنگ است باور کن

نگاه سرد چشمان تو بی رنگ است باور کن

برای بیوفایی هر دلیلی قاطعانه نیست

طنین عشق اینگونه بد آهنگ است باور کن

چه می گویی که از عشقت چو مجنون گشته 

ای شیدا

نگاهت با دلم هر لحظه در جنگ است باور کن

چه بی احساس می گویی ز عشقت باز می گویم

که هر عشقی بدینسان تا ابد لنگست باور کن

میان حرفهایت از غزل رندانه می گویی

غزل ها هم کنون حرف دل تنگ است باور کن

دگر باور ندارم حرف چشمت را خداحافظ

بهانه نیست حرف من دلت سنگ است باور کن